- یاقوت وش (وَ)
یاقوت مانند و شبیه به یاقوت
معنی یاقوت وش - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(زَ کَ / کِ)
لغت نامه دهخدا
نوشندۀ می لعل، آشامندۀ شراب سرخ، (ناظم الاطباء)، یاقوت نوشیده، پر شراب سرخ:
دگر ره یکی جام یاقوت نوش
بدان نوش لب داد و گفتا خموش،
نظامی
دگر ره یکی جام یاقوت نوش
بدان نوش لب داد و گفتا خموش،
نظامی
آنکه یاقوت یا عقیق پوشیده باشد، (ناظم الاطباء)،
پوشیده از یاقوت، غرق در بوسه، (به مناسبت شباهت لب به یاقوت) :
چه نوشابه آن آفرین کرد گوش
زمین را ز لب کرد یاقوت پوش،
نظامی
پوشیده از یاقوت، غرق در بوسه، (به مناسبت شباهت لب به یاقوت) :
چه نوشابه آن آفرین کرد گوش
زمین را ز لب کرد یاقوت پوش،
نظامی
(مَ / مُ)
لغت نامه دهخدا
دارای موجی چون یاقوت در رنگ و درخشندگی، مجازاً سرخ گون، به معنی پر در و گوهر:
طبع تو بحر محیط، دست تو ابر بهار
بحر تو یاقوت موج، ابر تو زرین مطر.
معزی
طبع تو بحر محیط، دست تو ابر بهار
بحر تو یاقوت موج، ابر تو زرین مطر.
معزی
(لَ)
لغت نامه دهخدا
با لبی به رنگ یاقوت سرخ. سرخ لب. (ناظم الاطباء) :
جام زرین تو پر کرده ز یاقوت روان
ساقی بزم تو یاقوت لب سیم بری.
امیرمعزی.
مست تمام آمده ست بر در من نیمشب
آن بت خورشیدروی وان مه یاقوت لب.
خاقانی.
یاقوت لبان در بناگوش
هم غالیه بوی و هم قصب پوش.
نظامی.
، ازاسمای محبوب است. (آنندراج)
جام زرین تو پر کرده ز یاقوت روان
ساقی بزم تو یاقوت لب سیم بری.
امیرمعزی.
مست تمام آمده ست بر در من نیمشب
آن بت خورشیدروی وان مه یاقوت لب.
خاقانی.
یاقوت لبان در بناگوش
هم غالیه بوی و هم قصب پوش.
نظامی.
، ازاسمای محبوب است. (آنندراج)
به رنگ یاقوت، سرخ، یاقوت رنگ:
گاه برسان یکی یاقوت گون گوهر شود
گه به کردار یکی بیجاده گون مجمر شود،
فرخی
گاه برسان یکی یاقوت گون گوهر شود
گه به کردار یکی بیجاده گون مجمر شود،
فرخی
(قوتْ)
لغت نامه دهخدا
مانند یاقوت. سرخ:
یاقوت وار لاله بر برگ لاله ژاله
کرده بر او حواله غواص در دریا.
کسائی.
بیا ساقی آن آب یاقوت وار
درافکن بدان جام یاقوت بار.
نظامی.
من روی بر زمین و دو چشم اندر آسمان
بیجاده رنگ رویم و یاقوت وار چشم.
زین الدین سجزی
یاقوت وار لاله بر برگ لاله ژاله
کرده بر او حواله غواص در دریا.
کسائی.
بیا ساقی آن آب یاقوت وار
درافکن بدان جام یاقوت بار.
نظامی.
من روی بر زمین و دو چشم اندر آسمان
بیجاده رنگ رویم و یاقوت وار چشم.
زین الدین سجزی